In haar tekeningen en collages gaat Sylvie De Meerleer op zoek naar patronen uit de natuur. Ritme, herhaling en beweging zijn centrale begrippen waarmee ze - naar het evenbeeld van de natuur – een wereld vol vormenpracht wil scheppen. Ze werkt in uiterste concentratie, met engelengeduld, in volstrekte afzondering en stilte. Sylvie stelt zich uiterst kwetsbaar op. Zo kwetsbaar als het werk dat ze maakt. Ze creëert zowel klein en intiem, als reusachtig werk, opgebouwd uit ontelbare kleine en getekende eenheden, van stipjes tot sterren, op fragiele dragers.
Voor de expo werden de twee onderstaande projecten uitgekozen:
‘De-Centered Spirals’
‘Wat als het middelpunt van een getekende spiraal zich niet in het midden van het blad bevindt?
Als ik de kern verschuif naar een andere positie binnen, of zelfs buiten, het beeld?’
De tekening is een rechthoekig kader dat telkens slechts één mogelijkheid of fragment toont. De spiraalsegmenten lopen denkbeeldig verder buiten het blad.
De ruimte van de voorstelling en het beeldkader worden bevraagd, net als de relatie met het tekenende lichaam. Door op de grond te tekenen en zich mee te verplaatsen met de looprichting van de spiraal is er geen vast centrum. Noties zoals ‘onder en boven’ of ‘links en rechts’ vervallen.
In een serie spiraaltekeningen worden de ruimte en haar verbeeldingsmogelijkheden opengetrokken
'Black Goddess / White Entities'
Dit kolossale werk met een totaalformaat van maar liefst 2m35 op 1m63, nam ruim een half jaar (!) naarstig tekenwerk in beslag. Het is getekend op 9 vellen dun, zwart, Japans papier die aan elkaar verlijmd werden op henneppapier door een gespecialiseerde papierrestauratrice. De tekening zelf werd gemaakt met een witkleurige inkstift en vormt één beeld dat over de verschillende vellen heen loopt. Een immens en abstract landschap doet de toeschouwer dromen en reflecteren
